تدابیری برای طراحی خیابان‌های آینده
تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۵۰۹۴۱
افزایش جمعیت شهرهای جهان، تردد در معابر شهری را از جنبه‌های مختلف با چالش مواجه کرده و مدیران را به طراحی متفاوت آن‌ها برای رفع نیازهای حال و آینده سوق داده است. معماران روم باستان رهبر توسعه گذرگاه‌های آینده‌نگر جهان به‌حساب می‌آیند که در گذشته ۵۰ هزار مایل معابر مطلوب احداث کردند.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، امروزه به دنبال افزایش جمعیت و چالش‌های ناشی از آن، پایداری به یکی از مهمترین اولویت‌های مدیران شهری تبدیل شده و این امر، توسعه معابر شهری را نیز تحت تأثیر قرار داده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
طی چند سال گذشته مدیران عزم خود را جزم کرده‌اند استراتژی‌های متعددی را برای کاهش انتشار کربن و حل چالش‌های مربوط به تردد ایفا کنند. به عنوان مثال، طراحی خودروهای الکتریکی یکی از بهترین رویکردها برای حل بحران امروزی تردد بوده که اثرات مطلوبی به جا گذاشته است. با این حال، حتی پیشرفته‌ترین خودروهای الکتریکی نیز از محدودیت‌های ویژه‌ای برخوردار بوده که همین امر مانع از حل کامل بحران تردد شده است. بسیاری از محققان بر این باور هستند که از آنجا که عملکرد خودروهای الکتریکی و بدون راننده مبتنی بر سنسورهای هوشمند است، احتمال خطا در آن‌ها وجود دارد، پس نمی‌توان به آن‌ها به عنوان راه حل قطعی تردد در آینده تکیه کرد. به همین دلیل، توسعه معابر آینده‌نگر از اهمیت بالاتری برخوردار است زیرا می‌تواند علاوه بر حل چالش‌هایی نظیر ترافیک به ایجاد ایمنی بیشتر برای تمام کاربران کمک کند. در ادامه به معرفی تدابیری می‌پردازیم که پیش‌بینی شده است طراحی آینده خیابان‌ها را در بر گیرد و بحران‌های تردد را برآورده کند.
توسعه گذرگاه‌های هوشمندامروزه خودروهای بدون راننده به طور گسترده در حال ترویج است که این وسایل نقلیه با وجود مزایای بی‌شمار خود می‌تواند مشکلاتی نیز برای تردد سایر کاربران به وجود بیاورد. به عنوان مثال، تردد این وسایل نقلیه در گذرگاه‌های مشترک با سایر انواع خودروها می‌تواند به تشخیص اشتباه مسیر تردد منجر شود و همین امر وقوع سوانح خیابانی را به دنبال داشته باشد. در این راستا، توسعه خیابان‌های هوشمند می‌تواند بهترین رویکرد باشد چرا که در آن، امکان تعامل میان کاربران مختلف شامل عابران پیاده، دوچرخه‌سواران، افراد سوار بر خودروهای بدون راننده و مسافران خودروهای خصوصی و عمومی فراهم می‌آید و در نتیجه احتمال وقوع تصادفات خیابانی به حداقل می‌رسد.
ایالات متحده آمریکا از پیشگامان توسعه بزرگراه‌های هوشمند به حساب می‌آید که با استفاده از فناوری‌های هوشمند کمپانی اسپانیایی فروویال که در زمینه توسعه بسترهای حمل‌ونقل و زیرساخت‌های تردد فعالیت می‌کند میزبان تابلوها، خطوط خیابانی و سایر علائم راهنمایی و رانندگی در معابر خود بوده است. این ابزارهای هوشمند با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی و افزایش دسترسی مدیران به اطلاعات متعدد در زمینه تردد نرخ وقوع سوانح خیابانی را به‌طور قابل‌توجهی کاهش داده و ایمنی را برای تمام کاربران به ارمغان آورده است.
شهرهای امروز را خیابان‌هایی با ترافیک سنگین فرا گرفته و تردد خودروهای بی‌شمار در آن‌ها افزایش سطح انتشار گازهای آلاینده را به دنبال داشته است.
بدیهی است که سرعت بالای حرکت خودروها در گذرگاه‌ها و همچنین ترمز زیاد توسط رانندگان می‌تواند به افزایش تولید گازهای آلاینده منجر شود و پایداری معابر را کاهش دهد. در این راستا، بهره‌گیری از یادگیری ماشینی و خودکارسازی سرعت تردد وسایل نقلیه می‌تواند به کنترل سرعت خودروها و همچنین به حداقل رساندن نیاز به ترمز گرفتن در بزرگراه‌ها منجر شود که این امر به سهم خود کاهش انتشار گازهای آلاینده و افزایش پایداری معابر را به دنبال دارد. در واقع مدیران می‌توانند از طریق اعمال رویکردهای هوشمند مانند بهره‌گیری از یادگیری ماشینی، کلان داده‌ها و هوش مصنوعی امکان تردد تمام وسایل نقلیه را به سرعت مطمئن فراهم بیاورد و علاوه بر کاهش کربن، احتمال وقوع سوانح خیابانی را در مسافت‌های دورتر نیز به حداقل برساند. رویکردهای هوشمند از طریق افزایش دسترسی مدیران و حتی کاربران گذرگاه‌ها به داده‌های هوش مصنوعی امکان کنترل سرعت را فراهم می‌آورد و از این طریق به حل بحران‌های ترافیکی کمک می‌کند.
شواهد نشان از آن دارد که طراحی خودروها طی قرن گذشته پیشرفت چشمگیری را تجربه کرده و این در حالی است که طراحی خیابان‌های امروز در بسیاری از نقاط دنیا تفاوت قابل‌توجهی با گذشته ندارد. در واقع کمپانی‌های تولیدکننده وسایل نقلیه همواره در تلاش بوده‌اند خودروهایی وارد بازار کنند که ایمنی کاربران را بیش از وسایل نقلیه قدیمی تأمین می‌کند، اما معابر تقریباً مشابه با گذشته طراحی شده است.
البته بسیاری از محققان پیش‌بینی کرده‌اند که این روند طی چند دهه آینده متحول شود و گذرگاه‌های هوشمند شبیه به بسیاری از خیابان‌های امروز آمریکا، سراسر جهان را در بر گیرد.
در سال ۲۰۲۲ یک پروژه بزرگ در ویرجینیای شمالی در آمریکا به ارزش ۳.۵ میلیارد دلار برای هوشمندسازی یکی از معابر و طراحی دوباره آن آغاز شد و جالب اینکه پیاده‌سازی آن تاکنون مشمول پرداخت هیچ مقدار مالیاتی توسط شهروندان نبوده است. استراتژی هوشمندی که در اجرای این پروژه پیاده شده، از طریق ایجاد دسترسی به داده‌های زمان واقعی، قابلیت ایجاد ارتباط میان خودروها و زیرساخت‌های آن‌ها را فراهم آورده و از این طریق به ایمنی تردد در بزرگراه ذکر شده کمک زیادی کرده، ضمن اینکه در کارآمدی خیابان نیز نقش مهمی ایفا کرده است.
بسیاری از کارشناسان بر این باور هستند که موفقیت آمریکا در ارائه نوآوری‌های مربوط به تردد و طراحی خیابان‌های آینده‌نگر مدیون مشارکت نهادهای خصوصی است که می‌تواند طراحی دوباره بسیار از خیابان‌های دارای شرایط نامساعد را به دنبال داشته باشد. گزارش‌ها حاکی از آن است که در حال حاضر بیش از ۴۰ درصد گذرگاه‌های سراسر کشور در وضعیت نامطلوبی به سر می‌برد که پیش‌بینی شده است به دنبال افزایش مشارکت بخش‌های دولتی و خصوصی، این خیابان‌ها نیز در آینده نه‌چندان دور به مسیرهایی پایدار، ایمن و هوشمند برای تردد رضایت‌بخش تمام کاربران تبدیل شود.
کد خبر 690197منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای جهان کشورهای جهان کلانشهرهای جهان اقدامات شهرهای جهان آمریکا روم باستان امنیت خیابان ها طراحی خیابان طراحی خیابان شهری طراحی خیابان ها خیابان های هوشمند خیابان های آینده خیابان های پایدار انتشار کربن هوش مصنوعی یادگیری ماشینی کلان داده ها کاربران معابر اخبار جالب خواندنی ها اخبار خواندنی ها برترین ها برترین های جهان اخبار روز جهان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق گازهای آلاینده وسایل نقلیه گذرگاه ها خیابان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۵۰۹۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کیفیت و بی‌توجهی: دست اندازی در جاده پیشرفت راهسازی ایران
سال ۱۸۵۲ بود که بشر برای نخستین‌بار در خیابان‌های شهر پاریس آسفالت ریخت. از آن به بعد، این فناوری نفتی محبوب‌تر شد و با رشد صنعت خودرو، ضرورت پیدا کرد. کشوری در جهان نیست که خیابان آسفالت نداشته باشد.
به گزارش پدال، هر بار که از خانه خود بیرون می‌آییم، آسفالت یکی از اولین تصاویری است که آن را می‌بینیم؛ هرچند که کمتر به چشم می‌آید. بنابراین می‌توان با اطمینان گفت که نقشی اساسی در زندگی ما دارند.
متاسفانه با وجود اینکه کشور ما یکی از اصلی‌ترین و بزرگترین تولیدکنندگان نفت جهان به شمار می‌رود، در فراهم‌آوری آسفالت باکیفیت برای شهروندانش مشکل دارد. پس در این مقاله بر آن شدیم که نگاهی به این مسئله داشته باشیم که اصلا آسفالت خوب چگونه است؟ چه پیش‌نیازهایی برای تولید آن وجود دارد؟ سپس به مشکلات اصلی راهسازی شهری و بین‌شهری نگاهی می‌اندازیم.
در انتها هم به پاسخ شهرداری‌ها به معضل سرعت یعنی دست‌اندازها ادای احترام خواهیم کرد. اما پیش از هر چیزی، شایسته است نگاهی مختصر به نحوه تولید آسفالت داشته باشیم.
ابتدا سنگدانههای سرد مانند شن و ماسه به خشک‌کن منتقل می‌شوند. سنگدانههای خشک‌شده با استفاده از صفحه ارتعاشی در اندازه‌های مختلف دسته‌بندی می‌شوند و به ترکیب قیر و مواد فیلر می‌رسند تا ذخیره‌سازی شوند.
واحد کنترل کیفیت، استاندارد آن‌ها را بررسی می‌کند. در این فرایند از آسفالت بازیافتی هم استفاده می‌شود که میزان آن باید درحد طبیعی باشد وگرنه افزایش آن باعث کاهش کیفیت آسفالت خواهد شد.
شاید برای مصرف‌کننده، صاف‌ترین و تیره‌ترین و خط‌کشی‌شده‌ترین شکل آسفالت بهترین آن باشد اما پیش از تبدیل کردن خیابان به پیست مسابقه باید به نکاتی توجه شود.
کیفیت بالای قیر، دانه‌بندی مناسب سنگ‌دانه در مرحله تولید، مقاومت فشاری مناسب و استفاده درست از گیلسونایت، زیرسازی درست، سطح روان آسفالت‌کاری، مقاومت کششی خوب، مقاومت در برابر ترک‌خوردگی و قیمت مناسب از جمله ویژگی‌های اصلی یک آسفالت درخور هستند. با در نظر داشتن این فاکتورها، بهتر می‌توان به خیابان‌ها و جاده‌های داخلی نگاه کرد و آن‌ها را ارزیابی کرد.
چرا آسفالت خوب مهم است؟نهایتا چه راه خاکی باشد و چه آسفالت، خودروهای ما آن را می‌پیمایند. اما در پذیرش این واقعیت نه‌چندان خوشایند دو فاکتور مهم وجود دارد: نخست آنکه به‌عنوان شهروندان این سرزمین باید بدانیم که لایق خدمات شهری درست و مناسب هستیم.
هرچند این کلیشه در سراسر جهان وجود دارد که «مردم باید حقشان را از مدیران، طلب کنند» اما هیچ‌گاه نباید این مسئله باعث شود تا جایگاه خود را فراموش کنیم. هدف اصلی ایجاد یک سازمان خدمات‌رسانی است نه بهانه‌تراشی!
دوم آنکه بهره‌مندی از آسفالت مناسب می‌تواند تاثیر به‌سزایی روی سلامت خودروهای ما داشته باشد. بخش بزرگی از خودروهای بازار داخلی بی‌کیفیت هستند. شرایط اقتصادی مشتری ایرانی را مجاب کرده تا به پایین‌ترین سطح امکانات مانند سیستم تهویه و بالابر برقی شیشه بسنده کند (هرچند این مورد هم تا چندی پیش به‌عنوان آپشن معرفی می‌شد).
پس اگر خودروی بی‌کیفیت را در خیابان یا جاده بی‌کیفیت قرار دهید، نتیجه آن چیزی جز افزایش استهلاک خودرو، ناراحتی سرنشینان و افزایش دردسرهای سازمان‌ها نیست.
تصور کنید یک خیابان مهم و پرتردد در شهر ۶۰ هزار نفری «الف»، کیفیت مناسبی دارد، به‌اندازه کافی بزرگ است و به‌جای دست‌اندازهای بی‌امان، از خط‌کشی درست و سیستم ترافیکی هوشمندانه استفاده می‌کند و صدالبته مانند سطح کره ماه، مملو از چاله نیست.
تردد خودروها در این مسیرها سروصدای کمتری در کابین ایجاد می‌کند. خط‌کشی‌ها هم می‌توانند به حرکت مردم نظم بیشتری بدهند تا حرکت ترافیک روان‌تر باشد. در نتیجه، آرامش راننده و سرنشینانش بیشتر حفظ می‌شود که خود، روی کیفیت رانندگی و کاهش تصادفات تاثیری مثبتی خواهند گذاشت.
علاوه‌بر آن، شهر ظاهر مرتب‌تری می‌گیرد و سطح رضایت عمومی از زندگی در آنجا افزایش پیدا می‌کند. اگر خیابان‌های شهرهای زیبا یک فاکتور مشترک با یکدیگر داشته باشند، آن آسفالت و خیابان‌کشی مناسب است.
از دید نگارنده، در زمینه زیبایی شهری، پس از آسفالت و ساختمان‌های مرتب، خودروها اهمیت پیدا می‌کنند. من هم دوست دارم با خرید یک دستگاه پورشه ماکان به زیبایی شهرم کمک کنم اما همان‌طور که در مقالات دیگر اشاره کرده‌ام، گاراژ خانه‌ام برای آن جا ندارد!
بی‌شک پاسخ این سوال، یک «بله» به‌وسعت ایران است. پیشتر در مقاله‌ای جداگانه به نبود آینده‌نگری در طراحی شهری اشاره کرده بودیم که می‌توانید آن را از بخش مقالات مرتبط (ابتدای مطلب) مشاهده کنید. کیفیت پایین زیرسازی یکی از اصلی‌ترین معضلات راهسازی ایران است. مسئولان راهداری و شهرداری‌ها به‌گونه‌ای در انجام پروژه‌ها «صرفه‌جویی» می‌کنند که انگار اگر یک پروژه با کیفیت «عالی» به اتمام برسد، آن مسئول را تبعید خواهند کرد.
سازمان‌های ما برای حفظ سرمایه و جبران کمبود بودجه‌هایشان از کیفیت خدمات کم می‌کنند اما دریغ از آنکه همین انتخاب باعث خرج و نگرانی بیشتر برای مردم و خود سازمان مربوطه می‌شود. نمونه آن هم در مناطق مسکونی و جاده‌های بین‌شهری کم نیست.
اگر شما هم یک مسیر را روزانه طی کنید، با چاله‌ها و خرابی‌های آن آشنا می‌شوید. برای اینکه از وضعیت جاده سایر نقاط کشور هم با خبر باشید، کافی است یک‌بار بلیط هواپیما تهیه نکنید و با پژو یا سمندهای زرد خطی از شهر «الف» به «ب» بروید.
نمی‌دانم چه کسی، چگونه و در نتیجه چه اتفاقی استفاده از دست‌انداز در خیابان‌ها و به‌ویژه، جاده‌های کشور مناسب و «عقلانی» دانسته است؟ از زمانی که به‌عنوان یک کودک دوچرخه‌سواری یاد گرفتم، با دست‌انداز سر کوچه مواجه شدم.
به یاد دارم که به من می‌گفتند وجود آن‌ها برای کاهش سرعت مردم و موتورسواران ضروری است. تا اینکه با خودرو در جاده‌های شمال کشور، از خراسان‌شمالی تا گیلان، سفر کردم و با دست‌اندازهای بی‌شمار روبه‌رو شدم.
دست‌اندازهایی که اگر با سرعت قانونی جاده از آن‌ها عبور کنید، حتما اتفاقی ناگوار برای شما یا خودروتان رخ خواهد داد. بی‌شک شماری از آن‌ها هم فاقد تابلوی هشدار هستند که خود احتمال عبور نامناسب از روی دست‌انداز را افزایش می‌دهد.
برایم سوال است که چگونه مردم کشورهای دیگر از تاجیکستان گرفته تا ایالات‌متحده به اندازه ما به دست‌انداز نیاز ندارند؟ یعنی ما موتورهای بیشتری داریم؟ با توجه به جمعیت کشور آمریکا این مورد بعید است. آیا خودروهایمان سریع‌تر هستند؟ گمان نمی‌کنم چون حتی مردم تاجیکستان هم به انواع مرسدس‌بنز و بنتلی دسترسی دارند پس قطعا سریع‌تر نیستیم.
آیا رانندگی پرخاشگرانه‌ای داریم؟ پس چرا مسئولان توانمندتری برای «مدیریت درست» رفتارهای ترافیکی روی کار نمی‌آیند؟ دوست دارم این مطلب را با همان سوالی که آغاز کردم خاتمه دهم: چرا کشور نفت‌خیز ایران، همچنان از مسیرهای بی‌کیفیت رنج می‌برد؟ چرا از دست سرعت‌گیرها راحت نمی‌شویم؟
کانال عصر ایران در تلگرام
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند